Is het in strijd met de redelijkheid en billijkheid dat een verzekeraar zich ten opzichte van een benadeelde beroept op een uitkeringslimiet in de polisvoorwaarden?
Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 26 januari 2021
Een werknemer (hierna: benadeelde) spreekt na een bedrijfsongeval de verzekeraar aan van de inmiddels failliete werkgever voor vergoeding van diens schade op grond van art. 7:954 lid 1 BW. Voor het faillissement waren al meerdere voorschotten betaald en had de verzekeraar medegedeeld dat de schade ten gevolg van het ongeval werd vergoed.
Na het faillissement meldt de tussenpersoon dat sprake is van een misverstand en dat het totaal van de door benadeelde geleden schade zo goed als zeker niet boven het eigen behoud van de werkgever komt, zoals voortvloeit uit een limiet in de polisvoorwaarden. In deze zaak staat de vraag centraal of de verzekeraar de resterende schade moet vergoeden. In het bijzonder of de verzekeraar zich ten opzichte van de benadeelde kan beroepen op het limiet uit de polis.
Doorgaans kan een benadeelde uiteraard (via een directe actie) niet meer rechten ontlenen aan de polis dan de verzekerde. In dit specifieke geval wordt geoordeeld dat het limiet dat normaal zou gelden jegens de werkgever, de benadeelde niet kan worden tegengeworpen. Dit is uitzonderlijk, maar wordt door het hof gerechtvaardigd vanwege wat partijen over en weer van elkaar mochten begrijpen. De schadebehandeling was immers al geruime tijd op gang, waarbij het limiet niet eerder ter sprake kwam. Ook mocht de benadeelde vertrouwen op de mededeling van de verzekeraar als professionele partij. Hierbij weegt het hof ook mee dat een dergelijk uitkeringslimiet niet gebruikelijk is.
Wilt u hier meer over weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen!
Klik hier voor de uitspraak:
Tegenwerpen van een uitkeringslimiet niet altijd mogelijk
