Is het beroep op verval van dekking naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar?
Gerechtshof Amsterdam 21 december 2021
Een pand waarin een cafébedrijf is gevestigd is tijdelijk gesloten door de burgermeester wegens een schietincident. Enige tijd later wordt er in het pand brand gesticht. Uit het onderzoek naar de brand is gebleken dat in het pand een shishalounge was gevestigd. In deze zaak is aan de orde of de verzekeraar aan het niet melden van de bestemmingswijziging (naar shishalounge) en de buitengebruikstelling consequenties mag verbinden. De verzekerde had voor deze situaties een mededelingsplicht waaraan een vervalclausule was verbonden.
Het hof overweegt dat de verzekeraar zich de vrijheid heeft voorbehouden om bij bepaalde risicowijzigingen te kunnen beoordelen of zij de verzekering van het risico nog wel wil voortzetten en zo ja, onder welke voorwaarden. Anders dan de rechtbank heeft overwogen, brengt de strekking van de algemene voorwaarden niet mee dat het beroep daarop reeds naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is als de verwezenlijking van het verzekerde risico (brand) onvoldoende verband houdt met de risicowijziging (buitengebruikstelling). Het gaat erom tot welke risicobeoordeling de niet-meegedeelde risicowijziging had geleid als die tijdig was gemeld.
De verzekeraar komt in dit geval geen beroep toe op de vervalclausule omdat onvoldoende is aangevoerd om te kunnen concluderen dat de verzekering niet zou zijn voortgezet als de tekortkoming wordt weggedacht. Aan de aanwezigheid van een shishalounge kan de verzekeraar geen consequenties verbinden omdat niet is gebleken dat de verzekeraar het verzekeren van shishalounges in panden met een horecabestemming onaanvaardbaar vindt. De verzekeraar kan de dekking ook niet weigeren met een beroep op de tijdelijke buitengebruikstelling omdat niet is gemotiveerd waarom de enkele buitengebruikstelling reden was geweest om de verzekering niet voort te zetten.
Het hof maakt verder nog duidelijk dat hier een andere situatie aan de orde is dan in het arrest van de Hoge Raad van 9 juni 2006 (ECLI:NL:HR:2006:AV9435 (valschermzweeftoestel)). Daarin bepaalde de Hoge Raad dat een beroep op de primaire dekkingsomschrijving niet met succes kan worden afgeweerd met de stelling dat dit naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is omdat de redenen waarom de verzekeraar een bepaalde gebeurtenis niet wil verzekeren zich in het concrete geval niet voordoen. Het gaat in het voorliggende geval om een beding dat als sanctie op bepaalde gedragingen van de wederpartij, nalaten daaronder begrepen, verval stelt van haar toekomende rechten. Een dergelijk vervalbeding leidt bij niet-nakoming in beginsel tot verval van het recht op uitkering, maar het beroep van de verzekeraar kan onder omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zijn.
Wilt u hier meer over weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen!
Klik hier voor de uitspraak:
Bestemmingswijziging naar shishalounge en buitengebruikstelling wegens schietpartij niet gemeld aan verzekeraar
