Moet een assurantietussenpersoon de verzekeringsnemer, die doet aan autocross, wijzen op mededelingsplicht en dekkingsuitsluiting?
In 2006 heeft een zzp’er (hierna: ‘verzekeringnemer) via een assurantietussenpersoon een arbeidsongeschiktheidsverzekering afgesloten bij een verzekeraar. De verzekeringnemer beoefende op een redelijk hoog niveau de autocross en deed mee aan wedstrijden. In de algemene voorwaarden van de verzekeraar was een dekkingsuitsluiting opgenomen voor ongevallen welke het gevolg zijn van onder meer het deelnemen aan en training voor wedstrijden met voertuigen indien in die wedstrijden een snelheidselement overheerst.
De assurantietussenpersoon sponsorde in 2010/2011 de autocross van verzekeringnemer. In 2014 is opdrachtgever vervolgens tijdens een EK ernstig ten val gekomen, waardoor hij zijn rug brak en een hoge dwarslaesie opliep. Verzekeringnemer diende een claim in bij zijn arbeidsongeschiktheidsverzekeraar, die dekking afwees omdat verzekeringnemer niet zou hebben voldaan aan zijn mededelingsplicht van artikel 7:928 BW. De verzekeringnemer had immers niet vermeld deel te nemen aan autocrosswedstrijden.
Verzekeringnemer verwijt zijn assurantietussenpersoon dat hij hem tijdens de sponsoring in 2010/2011 niet heeft gewezen op de mededelingsplicht dan wel de dekkingsuitsluiting. Het hof stelt ten aanzien van de zorgplicht van assurantietussenpersoon, dat het zijn taak is om te waken voor de belangen van de verzekeringnemer. Dit betekent ook dat de assurantietussenpersoon op tijd, nadat hij bekend is geworden met feiten die gevolgen voor de dekking kunnen hebben, de verzekeringnemer informeert.
Het hof stelt vast dat de assurantietussenpersoon in 2010/2011 wist van de autocrossactiviteiten en dat verzekeringsnemer onbekend was met de dekkingsuitsluiting. Dat maakt dat de assurantietussenpersoon verzekeringnemer voor de gevolgen daarvan had moeten waarschuwen. Nu zij dit niet heeft gedaan is zij verplicht tot vergoeding van de daardoor ontstane schade. De assurantietussenpersoon heeft nog een beroep gedaan op eigen schuld aan de kant van de verzekeringnemer, aangezien de verzekeringnemer heeft verzuimd de dekkingsuitsluiting door te nemen. Het beroep op eigen schuld faalt, nu verzekeringnemer ‘‘niet zo goed is met papieren’’ en juist daarom vertrouwde op de assurantietussenpersoon.
Deze uitspraak laat niet alleen zien hoe verstrekkend de zorgplicht van een assurantietussenpersoon kan zijn, maar ook dat voor een beroep op eigen schuld niet veel ruimte bestaat.
Klik hier voor de uitspraak:
