Het zijn vragen die in de praktijk regelmatig opkomen: hoe wordt op correcte wijze voldaan aan de informatieverplichtingen voor de overeenkomst op afstand en voor wie gelden die verplichtingen eigenlijk? Gelden die verplichtingen ook voor een tussenpersoon? En kan informatie ook worden verschaft in algemene voorwaarden?
In het Tiketa-arrest biedt het Europese Hof van Justitie verduidelijking over deze onderwerpen. Ook heel relevant voor de Nederlandse rechtspraktijk. Dat blijkt onder meer uit de wijziging van de richtlijn voor sanctionering van schending van essentiële informatieplichten (de “Richtlijn Sanctiemodel essentiële informatieplichten”) door de rechtbanken, naar aanleiding van het Tiketa-arrest.
Het arrest is bovendien al meerdere keren in de nationale rechtspraak aangehaald en naar verwachting zal dat in de toekomst alleen maar vaker gebeuren. In dit artikel staat de bespreking van het Tiketa-arrest en de relevantie voor de Nederlands rechtspraktijk centraal.
