KVdL Kunst: Patrick Koster - De klacht van een Icarus

Sinds 10 oktober is bij ons op kantoor het werk van kunstenaar Patrick Koster - De klacht van een Icarus te bewonderen. Kijk eens op onze homepagina om een impressie te zien van het werk. Het gebeurt niet zo vaak dat je een kunstenaar tegenkomt die al zo'n twintig jaar in zijn atelier aan het werk is, maar dat werk bijna nooit heeft laten zien. Vaker gebeurt het dat kunstenaars iets te snel naar buiten treden met onvolgroeid werk. Het is ook bijzonder te noemen dat er in die jaren een hecht en consistent oeuvre is ontstaan dat zich moeilijk laat vergelijken met het werk van anderen. Toch is Patrick Koster geen heremiet. Hij staat middenin de wereld, leidt een karateschool, ziet tentoonstellingen, leest veel en verzamelt beelden en verhalen uit de grote wereld zoals die zich aan ons voordoet in de dagbladen. Hij kijkt geen televisie. Uit de mappen en plakboeken vol opmerkelijke foto's uit de krant -die wij al snel voor lief nemen- stelt hij zijn eigen beelden samen. Dat gebeurt eerst schetsend, met potlood, dan knippend en plakkend tot de opzet hem bevalt. Dan vergroot hij de schets handmatig en 'schildert' met lagen gekleurde, transparante film. Zijn penselen zijn messen en scharen. Dat plakplastic heeft iets van de stickers die hij als kind al leuk vond en overal opplakte. Hij heeft - al pionierend- een volstrekt eigen methode van werken ontwikkeld. Dat wat hem motiveert zijn grote, maatschappelijke kwesties rond goed en kwaad. De ontspoorde jongens die zoveel leed veroorzaken, met hun wanhoopsdaden of goed georganiseerde gewelddadige acties. Soms zijn de beelden ontleend aan werken uit de kunstgeschiedenis waar in oorlogstaferelen moordenaars als helden worden getoond. Het grote drieluik in het restaurant dat de titel 'Icarus' draagt, verbeeldt de reddingsoperatie van de 33 Chileense mijnwerkers die in 2010 17 dagen onder de grond opgesloten zaten en uiteindelijk een voor een in een capsule omhoog getakeld werden. Van de duisternis naar het licht. De werken zitten ongelooflijk goed in elkaar, compositorisch glashelder en toch spannend, grote zaken aanroerend zonder dwingend te zijn. Er is op allerlei manieren veel in te beleven en te genieten van geraffineerd kleurgebruik.