Restructuring or Liquidating in the Hospitality Sector: Choose the WHOA

The economic consequences of the corona pandemic, the energy crisis, high inflation and the tight labour market can be gigantic for businesses; high debt loads may occur, even though a business is viable at heart.

To prevent healthy companies from going bankrupt, it is possible since 1 January 2021 to follow a procedure via the Court Approval of a Private Composition Prevention of Insolvency Act (Wet Homologatie Onderhands Akkoord, 'WHOA') (see also our article The Court Approval of a Private Composition Prevention of Insolvency Act). Under the WHOA, an entrepreneur can offer its creditors to settle for receiving part of their claim, in exchange for final discharge. The court will then decide whether a composition between a debtor and (part of) its creditors and/or shareholders can be approved. The composition results in a change to the rights of all parties involved and may, under certain conditions, also be binding on the creditors and shareholders involved who do not support the composition. It is also known as a restructuring agreement.

Ever more companies use a WHOA procedure

Even if an enterprise with more debts than assets has no future perspective and should be discontinued, the WHOA procedure has options to realize this without a bankruptcy being necessary. The debtor can offer its creditors a liquidation composition and then have it approved by the court.

We see that ever more companies are using a WHOA procedure. This happens also in the hospitality sector. Below, we will describe two successful WHOA procedures of hospitality companies. The first company lets holiday houses and was saved from potential bankruptcy by using a WHOA procedure. The second company was less lucky. It had opened a hotel a few months before the corona crisis, and then the world was locked up. The company therefore decided to offer its creditors a liquidation composition and to discontinue the business.

Restructuring of debts of holiday house rental company

The first WHOA procedure related to a company that lets holiday houses in the Netherlands.[1] On 26 April 2021, the debtor submitted a start-of-procedure declaration to the registry of the court, which started the WHOA procedure.

Because one of the creditors had filed for the debtor’s bankruptcy, the debtor asked the court to call a moratorium in bankruptcy. During a moratorium, a debtor is given space to complete the composition, without individual actions of creditors disrupting this process. For example, creditors cannot recover or claim any goods from the debtor's capital, attachments may be lifted upon request, and the handling of a petition for bankruptcy is suspended during a moratorium.

Eventually, after the moratorium had been postponed twice over, the Court assessed the request for approval of the composition on 14 February 2022.

The request for a private composition[2] related to a composition that had been offered to the shareholders, which were also unsecured creditors of the debtor (class 1), and the ‘other’ unsecured creditors (class 2). Under the composition both classes were offered the same rights. Class 1 agreed to a percentage of 88.68%. Class 2 voted against the composition.

At the request of a dissenting creditor in the dissenting class, the Court had to assess whether the distribution with the value realized by the composition deviated from statutory precedence to the detriment of the dissenting class. Statutory precedence can only be deviated from if there are reasonable grounds justifying such deviation (known as the nuanced ‘absolute priority rule’). The Court held that in this case such a reasonable ground existed.

The Court also always checks whether the creditors involved in the composition are better off under the composition than by the liquidation of the legal entity in bankruptcy (known as the ‘best interest of creditors test’). In the case at issue, it was certain that in a bankruptcy, because of the liquidation value of the enterprise combined with the security interests of its bank, the creditors would not be paid, whereas in the proposed composition they would.

Furthermore, the courts have to grant a request for approval unless there is a ground for refusal. Grounds for refusal may consist in the insufficient provision of information, or the creditors not having been admitted to the vote for the correct amount of money, or if it transpires that performance of the composition cannot be guaranteed sufficiently.

In this case, there was no reason to reject the request for court approval of the composition. The composition had been presented to the holders of voting rights during a reasonable period, it contained all the necessary information, and its performance was guaranteed sufficiently.

The Court approved the composition offered by the debtor, which resulted in a restructuring of debts, and the enterprise was able to continue its activities.

[1] Court of Amsterdam, 28 February 2022, ECLI:NL:RBAMS:2022:886.
[2] The request to the Court to approve the proposed composition.

Hotel offers Creditors Liquidation Composition and Ceases Operations without a Bankruptcy

A second court case under the WHOA dealt with a debtor that runs hotels targeting business travellers.[1]

On 01 November 2019 the debtor opened a Holiday Inn hotel near Eindhoven Airport. The timing was unfortunate, as the corona pandemic that broke out a few months later made travelling impossible. The hotel was left with hardly any income and could therefore not afford to pay the start-up costs it had made. Eventually, financial problems forced the hotel to cease its operations.

On 31 August 2021 the debtor submitted a start-of-procedure declaration to the court registry. On 24 October 2022, the company then put a liquidation composition to the vote by its creditors.

Why would a company choose this route rather than the "traditional" bankruptcy? The advantage of a WHOA route is that no trustee has to be appointed who will take charge of the company. The directors remain in charge and the costs of a trustee are saved. Besides, a WHOA procedure takes one year maximum, whereas a bankruptcy procedure may take much longer.

The liquidation composition implied a final discharge of the remainder of the debt by the creditors, in return for payment of part of their outstanding claims. The debtor’s available bank balance and the proceeds of the sale of the hotel’s inventory would be used to pay the part of the outstanding claims. Besides, the debtor's shareholder offered an amount of money.

The creditors were divided into two classes: (i) the sole preferential creditor, and (ii) the unsecured creditors. Under the composition, the preferential creditor would get a fixed rate of 42% of his outstanding claims, and the unsecured creditors would get a fixed rate of 21% of their outstanding claims. Moreover, the preferential creditor and the unsecured creditors would share the proceeds of the sale of the hotel inventory pro rata. After this division, in which the preferential creditor receives twice as much as the unsecured creditors, the aggregate payout ratio under the composition may run up to 52.55% for the preferential creditor and 26.08% for the unsecured creditors. The preferential creditor apparently agreed to a composition in which he would get a lower amount than he was entitled to.

If the preferential creditor in this example was the Tax Administration, their policy is to agree only to a WHOA composition if they receive at least the double percentage of that of other creditors.[2]

This standard policy has been temporarily relaxed due to the high tax debts companies have suffered by the corona pandemic. Until April 1, 20241 October 2023, the debtor can submit a proposal to the tax authorities whereby the tax authorities can already agree to an arrangement if the portion of the tax debt to be received by them is at least the same percentage as the percentage offered to unsecured creditors on their claims. This policy should facilitate the formation of WHOA settlements for entrepreneurs after the vicissitudes of the corona pandemic, among others. The relaxation increases the success rate of an agreement for the debtor (and the creditors involved). It is more interesting for unsecured creditors to agree to an arrangement because they will receive a larger amount than they would receive without this relaxed policy. [3]

Unlike in the first case, in this case the two classes both voted in favour and none of the creditors relied on the additional grounds for refusal. Therefore, the Court only had to assess the general grounds for refusal. In the absence of such grounds, the Court awarded the liquidation composition. If the bankruptcy route would have been chosen, unsecured creditors would have received an expected 0-1% payment on their claims, and would have been worse off.

[1] Court of Amsterdam, 20 December 2022, ECLI:NL:RBAMS:2022:7673.
[2] Barring extreme exceptions.
[3] Article 73.3a.2a Collection of Debts Guidelines 2008.

All parties are better off in a WHOA composition than in a bankruptcy

The two cases described above make clear that the WHOA procedure may be a solution for companies willing to continue their activities, but also for companies willing to cease them. In either case, the outcome for all parties is more positive than that of a bankruptcy

Want to know more?

Is your business in financial difficulty and would you like to known whether the WHOA route is a good option? Please contact Bart de Man, Jeroen Postma or Marleen Anneveld, so that we can help your business.

Ook als een onderneming met meer schulden dan bezittingen geen toekomstperspectief heeft en zou moeten worden beëindigd, biedt de WHOA-procedure mogelijkheden om dit te realiseren zonder dat een faillissement nodig is. De schuldenaar kan zijn schuldeisers een liquidatieakkoord aanbieden en dit vervolgens door de rechter laten goedkeuren.

We zien steeds meer bedrijven gebruik maken van een WHOA-procedure. Dit gebeurt ook in de hospitality branche. Hieronder bespreken we twee geslaagde WHOA-procedures van bedrijven in de hospitality branche. Het eerste bedrijf verhuurt vakantiehuizen en is door het gebruik van een WHOA-procedure gered van een mogelijk faillissement. Het tweede bedrijf had minder geluk. Enkele maanden voor de coronacrisis had het een hotel geopend, waarna de wereld op slot ging. Het bedrijf besloot daarom haar schuldeisers een liquidatieakkoord aan te bieden en de onderneming te beëindigen.

De eerste WHOA-procedure had betrekking op een bedrijf dat vakantiehuisjes verhuurt in Nederland.[1] Op 26 april 2021 diende de schuldenaar een startverklaring bij de griffie van de rechtbank in, waarmee de WHOA-procedure startte.

Omdat één van de schuldeisers het faillissement van de schuldenaar had aangevraagd, vroeg de schuldenaar de rechtbank om een afkoelingsperiode af te kondigen. Tijdens een afkoelingsperiode krijgt een schuldenaar ademruimte om het akkoord af te ronden, zonder dat individuele acties van schuldeisers dit proces verstoren. Zo kunnen schuldeisers geen goederen uit het vermogen van de schuldenaar verhalen of opeisen, kunnen beslagen op verzoek worden opgeheven en wordt de behandeling van een faillissementsaanvraag tijdens een afkoelingsperiode opgeschort.

Uiteindelijk, nadat de afkoelingsperiode nog eens twee keer was verlengd, werd het verzoek om goedkeuring van het akkoord op 14 februari 2022 door de rechtbank behandeld.

Het homologatieverzoek[2] had betrekking op een akkoord dat was aangeboden aan de aandeelhouders, die ook concurrente schuldeisers van de schuldenaar waren, (klasse 1) en de ‘overige’ concurrente schuldeisers (klasse 2). Beide klassen kregen onder het akkoord dezelfde rechten aangeboden. Klasse 1 stemde in met een percentage van 88,68%. Klasse 2 stemde tegen het akkoord.

Op verzoek van een tegenstemmende schuldeiser in de tegenstemmende klasse moest de rechtbank toetsen of de verdeling van de met het akkoord gerealiseerde waarde afweek van de wettelijke rangorde ten nadele van de tegenstemmende klasse. Van de wettelijke rangorde kan alleen worden afgeweken als daarvoor redelijke gronden bestaan, waardoor een afwijking gerechtvaardigd is (de genuanceerde ‘absolute priority rule’). Hier was sprake van zo’n redelijke grond, oordeelde de rechtbank.

Ook toetst de rechtbank steeds of de in het akkoord betrokken schuldeisers op basis van het akkoord beter af zijn dan wanneer het vermogen van de rechtspersoon in faillissement wordt geliquideerd (de ‘best interest of creditors-test’). In dit geval stond vast dat er in het faillissement vanwege de liquidatiewaarde van de onderneming in combinatie met de zekerheden van zijn bank géén uitkering aan schuldeisers zou plaatsvinden en volgens het voorgestelde akkoord wel.

Bij de beoordeling van een verzoek om homologatie dient de rechtbank verder voorop te stellen dat het verzoek wordt goedgekeurd, tenzij zich een weigeringsgrond voordoet. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als de informatievoorziening onvoldoende is, de schuldeisers niet voor het juiste bedrag tot de stemming zijn toegelaten of als duidelijk wordt dat de naleving van de overeenkomst niet voldoende kan worden gewaarborgd.

In dit geval was er geen grond om het verzoek tot homologatie van het akkoord af te wijzen. Zo was het akkoord gedurende een redelijke termijn aan de stemgerechtigden voorgelegd, het akkoord bevatte alle noodzakelijke informatie en de naleving van het akkoord was voldoende gewaarborgd.

De rechtbank keurde het door de schuldenaar aangeboden akkoord goed, waardoor de schulden werden geherstructureerd en de onderneming haar activiteiten kon voortzetten.

[1] Rb. Amsterdam 28 februari 2022, ECLI:NL:RBAMS:2022:886.
[2] Het verzoek aan de rechtbank om het voorgestelde akkoord goed te keuren.

Een tweede WHOA-procedure betrof een schuldenaar die hotels exploiteert gericht op zakelijke reizigers.[1]
De schuldenaar opende op 1 november 2019 een Holiday Inn hotel nabij Eindhoven Airport. Ongelukkige timing, want enkele maanden later brak de coronapandemie uit en was reizen niet meer mogelijk. Hierdoor had het hotel vrijwel geen inkomsten en kon het de gemaakte aanloopkosten niet opbrengen. Financiële problemen dwongen het uiteindelijk om de activiteiten te staken.

Op 31 augustus 2021 diende de schuldenaar een startverklaring in bij de griffie. De vennootschap heeft vervolgens op 24 oktober 2022 een liquidatieakkoord ter stemming aan haar schuldeisers voorgelegd.

Waarom zou een bedrijf deze route nemen in plaats van de "traditionele" route van faillissement? Het voordeel van een WHOA-route is dat er geen curator hoeft te worden aangesteld die de aan het roer komt te staan van de onderneming. De bestuurders blijven in control en de kosten van de curator worden uitgespaard. Ook duurt een WHOA-procedure maximaal één jaar, waar een faillissementsprocedure veel langer kan duren.

Het liquidatieakkoord hield een definitieve kwijting in van het resterende deel van de schuld door de schuldeisers tegen betaling van een deel van hun openstaande vorderingen. Voor de betaling van het gedeelte van de openstaande vorderingen zouden het beschikbare banksaldo van de schuldenaar en de opbrengst van de verkoop van de hotelinventaris worden gebruikt. Daarnaast werd door de aandeelhouder van de schuldenaar een bedrag beschikbaar gesteld.

De schuldeisers werden ingedeeld in twee klassen, namelijk (i) de enige preferente schuldeiser en (ii) de concurrente schuldeisers. Volgens het akkoord zou de preferente schuldeiser een vast percentage van 42% van zijn uitstaande vorderingen ontvangen en zouden de concurrente schuldeisers een vast percentage van 21% van hun uitstaande vorderingen ontvangen. Bovendien delen de preferente schuldeiser en de concurrente schuldeisers pro rata in de opbrengst van de verkoop van de hotelinventaris. Na deze verdeling, waarbij de preferente schuldeiser twee keer zoveel ontvangt als de concurrente schuldeisers, kan het totale uitkeringspercentage volgens het akkoord oplopen tot 52,55% voor de preferente schuldeiser en 26,08% voor de concurrente schuldeisers. Kennelijk stemde de preferente schuldeiser in met een akkoord waarin hij een lager bedrag kreeg dan waar hij recht op had.

In het geval dat de preferente schuldeiser in dit geval de belastingdienst was, is het beleid van de belastingdienst in principe dat hij alleen instemt met een WHOA-akkoord als hij minimaal het dubbele percentage dan het percentage van de andere schuldeisers ontvangt.[2]

Dit standaardbeleid is tijdelijk versoepelt vanwege de hoge belastingschulden die bedrijven hebben opgelopen door de coronapandemie. Van 1 augustus 2022 tot 1 oktober 2023 kan de belastingdienst al instemmen met een akkoord als het door hen te ontvangen deel van de belastingschuld ten minste hetzelfde percentage bedraagt als het percentage dat aan concurrente schuldeisers op hun vorderingen wordt geboden. Dit beleid moet de totstandkoming van WHOA-akkoorden voor ondernemers vergemakkelijken na de perikelen van onder meer de coronapandemie.[3]

Anders dan in de eerste zaak, stemden in deze zaak beide klassen vóór en deed geen van de schuldeisers een beroep op de aanvullende weigeringsgronden. De toetsing van de rechtbank betrof dus alleen die van de algemene weigeringsgronden. Deze hadden zich niet voorgedaan en het liquidatieakkoord werd door de rechtbank toegewezen. Had het akkoord via faillissement plaatsgevonden, dan hadden concurrente schuldeisers naar verwachting 0-1% uitkering op hun vorderingen ontvangen en waren zij slechter af geweest.

[1] Rb. Amsterdam 20 december 2022, ECLI:NL:RBAMS:2022:7673.
[2] Hoge uitzonderingen daargelaten.
[3] Artikel 73.3a.2a Leidraad Invordering 2008.

Uit de bovenstaande twee gevallen volgt dat de WHOA-procedure een oplossing kan zijn voor ondernemingen die hun activiteiten willen voortzetten, maar ook voor ondernemingen die hun activiteiten juist willen staken. Beide opties in bovenstaande gevallen laten een positievere uitkomst zien voor alle partijen dan een faillissement.

Zit uw bedrijf in financiële problemen en wilt u weten of een WHOA-traject een goede optie is voor uw bedrijf? Neem contact met Bart de Man, Jeroen Postma of Marleen Anneveld op, zodat wij uw bedrijf verder kunnen helpen.