Nieuwe STECR Werkwijzer voor arbeidsconflicten
STECR Werkwijzer Arbeidsconflicten
De Werkwijzer Arbeidsconflicten ('Werkwijzer') is een product van Stichting STECR, Expertisecentrum Participatie. Dit expertisecentrum kent een aantal kenniskringen van deskundigen, onder andere op het gebied van arbeidsconflicten. Formeel gezien betreft de Werkwijzer slechts een niet-bindende aanbeveling. In de praktijk wordt echter regelmatig aansluiting gevonden bij de Werkwijzer. Zo wordt deze genoemd in het toetsingskader van het UWV bij de beoordeling van re-integratie-inspanningen in het kader van de Wet Verbetering Poortwachter. Ook wordt in de jurisprudentie over arbeidsconflicten regelmatig gerefereerd aan de Werkwijzer. Doel van de Werkwijzer is onder meer het beperken van arbeidsverzuim door werknemers en het bevorderen van snelle en verantwoorde re-integratie. Ook beoogt de Werkwijzer middels de aanbevelingen aan bedrijfsartsen meer uniformiteit te brengen in de wijze waarop zij omgaan met arbeidsconflicten. Gelet op de gezaghebbendheid van de Werkwijzer kan het in een voorkomend geval de werkgever of werknemer uitkomst bieden de bedrijfsarts te wijzen op de inhoud hiervan.Belangrijkste wijzigingen
Van de Werkwijzer is in februari 2010 een vijfde versie uitgekomen. Ten opzichte van de eerdere versies heeft dit een aantal belangrijke wijzigingen opgeleverd die beter tegemoet komen aan de praktijk. Zo wordt door bedrijfsartsen in conflictsituaties tussen werkgever en werknemer waarbij de werknemer zich ziek meldt, maar deze geen medische beperkingen ondervindt, dikwijls een afkoelingsperiode/time-out opgelegd. In zo'n situatie is de werkgever - ondanks dat er geen sprake is van ziekte in de zin van artikel 7:629 BW - wel verplicht het loon door te betalen. De nieuwe Werkwijzer stelt strengere eisen aan een dergelijke afkoelingsperiode, die vanaf nu als 'interventieperiode' door het leven gaat. In de Werkwijzer wordt aanbevolen zeer terughoudend te zijn bij het adviseren van een interventieperiode. De interventieperiode behoort slechts in uitzonderingssituaties te worden toegepast, bijvoorbeeld in situaties waarin heftige emoties spelen. Als voorwaarde voor het inlassen van de interventieperiode geldt verder dat de werkgever het hier nadrukkelijk eens mee moet zijn. Behoudens bijzondere omstandigheden behoort de interventieperiode maximaal twee weken te duren, maar bij voorkeur korter. Een andere nieuwigheid van de Werkwijzer betreft de aanbeveling dat mediation geen standaardoplossing voor alle geschillen op de werkvloer behoort te zijn. Van werkgever en werknemer wordt verwacht dat ze eerst met elkaar communiceren over de gerezen problemen, al dan niet met een derde (bijvoorbeeld iemand uit het eigen bedrijf) als gespreksleider. Ook hier past de bedrijfsarts dus terughoudendheid toe. Overigens is volgens de Werkwijzer van een 'arbeidsconflict' al snel sprake. Hiervan kan, kort gezegd, reeds worden gesproken indien van twee partijen binnen de organisatie één partij vindt dat de ander hem of haar dwarsboomt of ergert. Dit kan betrekking hebben op bijvoorbeeld de arbeidsinhoud, arbeidsverhoudingen, arbeidsomstandigheden of arbeidsvoorwaarden. In dergelijke situaties kan de Werkwijzer dus als richtsnoer gelden voor bedrijfsartsen.Tips:
- De STECR Werkwijzer Arbeidsconflicten geeft richtlijnen voor bedrijfsartsen en andere arbo-professionals hoe om te gaan met arbeidsconflicten op het werk. De Werkwijzer beoogt met name te voorkomen dat zakelijke conflicten onnodig een medische component krijgen of gegeven worden.
- Het is voor werkgevers raadzaam met de bedrijfsarts vooraf om de tafel te gaan zitten om (de toepassing van) deze Werkwijzer te bespreken.
- Indien een bedrijfsarts in strijd handelt met de Werkwijzer, kan het voor zowel werkgever als werknemer nuttig zijn de bedrijfsarts op de inhoud van de richtlijnen te wijzen.
