Waar ligt de grens van de zorgplicht van de assurantietussenpersoon?
Gerechtshof 's-Hertogenbosch 8 juni 2021
Een assurantietussenpersoon sluit in 2012 voor een cliënt (met wie hij een bestendige relatie heeft) een agrarische verzekering af. Op verzoek van de aspirant-verzekerde worden enkel de modules ‘(on)roerende zaken’ en ‘aansprakelijkheid en milieu’ afgesloten. Kort daarna vindt een verwoestende brand plaats, waarbij bijna alle dieren die zich in de stallen op het terrein bevinden, omkomen. Voor de schade wegens het verlies van deze ‘levende have’ is geen dekking, nu deze module niet was afgesloten. Verzekerde spreekt vervolgens zijn assurantietussenpersoon aan, met de stelling dat hij niet wist de dat levende have in zijn stallen niet onder de dekking viel. De assurantietussenpersoon had hem er volgens hem op moeten wijzen dat de verzekering daarop geen betrekking had.
Het hof oordeelt dat de assurantietussenpersoon geen fout heeft gemaakt. Het gaat hier niet om een moeilijk te begrijpen polis, maar simpelweg om de dekking, die duidelijk op de polis is omschreven. Verzekerde is bovendien een ervaren ondernemer die bekend is met dit soort verzekeringen en bovendien blijkt uit de (latere) correspondentie tussen verzekerde en de assurantietussenpersoon dat verzekerde zich van de omvang van de dekking bewust was. Onder deze omstandigheden bevatte de polis an sich een voldoende en voor verzekerde kenbare vastlegging van de gekozen dekking. Verzekerde had het zelf kunnen aangeven als die vastlegging niet overeenkwam met zijn wensen.
Wilt u hier meer over weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen!
Klik hier voor de uitspraak:
De assurantietussenpersoon en de ervaren aspirant-verzekerde
